ZBIGNIEW A. LAMPART

Uro­dził się w Kra­ko­wie w 1953 roku. W wie­ku 10 lat bie­gle już im­pro­wi­zo­wał na for­te­pia­nie. Skoń­czył miej­sco­wą Aka­de­mię Mu­zycz­ną w kla­sie prof. Bo­gu­sła­wa Scha­ef­fe­ra, a na­stęp­nie kształ­cił się m.in. w Wied­niu. Zaj­mo­wał się dzien­ni­kar­stwem mu­zycz­nym i spo­łecz­nym oraz dzia­łal­no­ścią kul­tu­ral­ną.

W kom­po­no­wa­niu naj­więk­szą przy­jem­ność spra­wia mu sama kre­acja, ro­dze­nie się w gło­wie dźwię­ków, współ­brz­mień, ryt­mów. De­cy­do­wa­nie o ich wza­jem­nych re­la­cjach daje po­czu­cie by­cia „bo­giem” ja­kie­goś mi­kro­ko­smo­su. Tech­ni­ka kom­po­zy­tor­ska to dla nie­go kwe­stia warsz­ta­tu, nie zaś cel sam w so­bie. Jak po­wia­da, „u­mie­jęt­ność po­słu­gi­wa­nia się sztuć­ca­mi nie jest war­to­ścią wyż­szą niż smak po­tra­wy i przy­jem­ność jej spo­ży­wa­nia”.

„Na pew­no nie znaj­du­ję dla sie­bie miej­sca w ja­kiej­kol­wiek szko­le kom­po­zy­tor­skiej, kon­ty­nu­owa­niu czy­je­goś sty­lu, ja­kiejś tra­dy­cji­...” – mó­wi o so­bie. Kom­po­no­wać po pro­stu lubi, cho­ciaż to dla nie­go za­ję­cie wy­czer­pu­ją­ce.

Pi­sał mu­zy­kę do fil­mów krót­ko­me­tra­żo­wych i sztuk te­atral­nych. Jako wir­tu­oz or­ga­ni­sta wy­stę­po­wał z re­ci­ta­la­mi or­ga­no­wy­mi w kra­ju i za gra­ni­cą. Pra­cu­je jako kom­po­zy­tor, pia­ni­sta i aran­żer. Wkrót­ce uka­że się jego pierw­sza po­wieść.